To Βασίλειο της Τεμερίας (πολ: Królestwo Temerii) ή απλώς Τεμερία (πολ/αγγ: Temeria) και αποκαλούμενο από πολλούς το Μαργαριτάρι του Βορά, είναι ένα από τα Βόρεια Βασίλεια, και βρίσκεται νότια του ποταμού Πόνταρ, βόρια του ποταμού Γιάρουγκα, δυτικά του δάσους Μπρόκιλον και ανατολικά των Ορέων Μαχάκαμ. Ανήκει στα σημαντικότερα Τέσσερα Βασίλεια.
Συνορεύει την Ρεντανία, το Κέρακ, το Καίντγουεν, το Αίντιρν, το Μαχάκαμ, το Κάτω Σόντεν, το Μπρόκιλον και τη Σιντάρις. Ένα από τα φέουδα της Τεμερίας είναι τα Δουκάτο του Έλλαντερ καθώς και η Νήσος Θάνεντ, στο οποίο εδρεύει μία Σχολή Μαγείας Θηλέων. Η Τεμερία, πρίν από τον θάνατο του Βασιλιά Φόλτεστ ήταν η δεύτερη δυνατότερη χώρα των Βορείων Βασιλείων μετά το Καίντγουεν και έπαιξε σπουδαίο ρόλο στους πρώτους δύο Βορείους Πολέμους ενάντια στo Νίλφγκααρντ.
Κατά τη διάρκεια των περισσοτέρων βιβλίων και παιχνιδιών της σειράς, την Τεμερία διοικεί ο δυνατός και δίκαιος Βασιλέας Φόλτεστ.
Ένα από τα σημαντικότερα και διαρκέστερα προβλήματα της Τεμερίας είναι η δράση των σκίουρων ή Σκόια-Ταιλ, τους οποίους καταπολεμούν με ασίγουρη αποτελεσματικότητα οι μυστηκές υπηρεσίες της χώρας. Mέχρι και σήμερα οι Τεμεριανοί αποκαλούνται ως "Τα παιδιά του γρύπα" απο μερικούς.
To έτος 1271, ένας από τους φεουδάρχες του βασιλείου, η Κόμισσα Μαρία Λουίζα Λα Βαλλέτ κύρηξε τον πόλεμο στον βασιλιά Φόλτεστ για το θέμα της διαδοχής, καθώς ο Βασιλιάς είχε γεννήσει μαζί της δύο μπάσταρδα παιδιά, τον Μπούσσυ και την Ανάις.
Μετά το τέλος της πολιορκίας του κάστρου των Λα Βαλλέτ, ο βασιλιάς Φόλτεστ δολοφονήται από έναν άγνωστο Μαγειουργό. Δίχως να έχει ένα διάδοχο, τη διοίκηση του Κράτους αναλαμβάνει ο Τζων Νατάλις.
Λίγο μετά τα συμβάντα στη Λοκ Μουίνν ξεσπάει ο Γ' Βόρειος Πόλεμος. Ο Τζων Νατάλις ηγήται του Τεμεριανού Στρατού στον πόλεμο κατά του Νίλφγκααρντ αλλά τελικώς ηττήται και η χώρα κατακτάται από την Αυτοκρατορία, με την πρωτεύουσα Βιζίμα να μετατρέπεται στο κέντρο επιχειρήσεων του Αυτοκράτορα Εμυρ βαρ Εμρέις.
Η μοίρα του βασιλείου εν τέλη εξαρτάται από τις επιλογές του Γκέραλτ στο The Witcher 3: Wild Hunt
Ιστορία[]
Οι Πρώτοι Τεμεριανοί Βασιλείς[]
Το Βασίλειο της Τεμερίας ιδρύθηκε στα τελευταία χρόνια του όγδου αιώνα και ένα από τα πρώτα οργανωμένα ανθρώπινα κράτη. Έχοντας ήδη εγκαταλείψει τη Βιζίμα, τα Ξωτικά έφυγαν από τη χώρα και η πόλη έγινε η πρωτεύουσα του Βασιλείου. Ο Βασιλιάς Ντέζμοντ έχρισε την πόλη ως την έδρα του και από τότε η Δυναστεία του Κυβερνά την χώρα. O Βασιλιάς της Τεμερίας έλαβε μια σημαντική θέση, όχι μόνο στα χρονικά, αλλά και στις καρδιές των κατοίκων. Ακόμη και σήμερα, αστεία όσον αφορά τις συνήθειες του μονάρχη είναι συχνά ανάμεσα στους κατοίκους των Βορείων Βασιλείων.
O Άντμπανκ και οι πολυετείς πολέμοι[]
Κύρια άρθρα: Εξαετής Πόλεμος, Πόλεμως των Ξιφιδίων, Πόλεμος του Λοιμού
Προσοχή! Οι παρακάτω πληροφορίες προέρχονται από το παιχνίδι Wiedźmin: Gra Wyobraźni και άρα δεν θεωρούνται επίσημο μέρος της ιστορίας. Μόνο πληροφορίες εντός των βιβλίων του Άντζεϊ Σαπκόβσκι και άλλων εξουσιοδοτημένων από αυτόν μέσων θεωρούνται επίσημες.
Κατά τη τρίτη δεκαετία του 9ου αιώνα η Τεμερία έλαβε μέρος στον Εξαετή Πόλεμο. Χἀρην των διαπραγματεύσεων του Ράφφαρντ του Λευκού, στο τέλος του Πολέμου η χώρα διοικήθηκε από έναν μάγο αντί για έναν ημίτρελο Βασιλιά. Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μπρούζ, η διοίκηση της χώρας θα παρέμενε στε χέρια του Βασιλιά ενώ η πραγματική δύναμη θα ήταν στα χέρια του Ράφφαρντ, ο οποίος είχε σχεδόν ανεξάντλητη επιρροή στην Βασιλική Αυλή. Λόγω της συνθήκης μερικά μέλη της Αυλής όπως ο Βένγκερ της Άττρε εγκατέλειψαν τη θέση τους και έφυγαν στην εξορία.
Λόγω της ίδρυσης της Αδελφότητας των Μάγων σύντομα ξέσπασε μία κτηνώδης εμφίλια σύρραξη ανάμεσα στους μάγους και τους μη μάγους κατά την οποία ο Ράφφαρντ ο Λευκός δολοφονήθηκε.
Ο θάνατος του Ράφφαρντ προκάλεσε ακόμα οξύτερη αστάθεια με πολλούς να προσπαθούν να αδράξουν το θρόνο. Ο παράλληλος θάνατος του βασιλιά ΄Αντμπανκ δίχως να έχει αφήσει απογόνους επέφερε έναν ακόμη πόλεμο ανάμεσα στους πρίγκιπες του Έλλαντερ και του Μάριμπορ, ονόματι ο Πόλεμος των Ξιφιδίων.
Η προσπάθεια του καθενός να πάρει τον θρόνο έγινε παράλληλα και η κατηγορία που ο ένας έστελνε στον άλλο. Είναι δύσκολο να πούμε με σιγουριά ποιος από τους δύο προκάλεσε τον θάνατο του Άντμπανκ καθώς και οι δύο πλευρές ήταν συνηθησμένες στην χρήση δηλητηρίων και δολοφόνων. Ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι και τις αρχές του 11ου αιώνα.
Εν τέλη το Μάριμπορ κρίθηκε νικητήριο καθώς ο πρίγκιπάς του υποσχέθηκε στους πιθανούς του φεουδάρχες περισσότερη αυτονομία από ότι ο αντίπαλός του. Μετά από περίπου 11 ακόμη χρόνια πολέμου ενάντια στο γειτονικό Μαχάκαμ το οποίο κατακτήθηκε, η Τεμερία γνώρισε ειρήνη, με του άρχοντες των Νάνων να πληρώνουν φόρο τιμής στον μονάρχη του Βασιλείου.
Εδώ τελειώνουν οι μη-επίσημες πληροφορίες από το Wiedźmin: Gra Wyobraźni
Στις αρχές του 10ου αιώνα, βασιλιάς ήταν ο Γκέντες. Δυστυχώς πολύ λίγα ιστορικά στοιχεία διασώζονται γι'αυτόν τον μονάρχη καθώς καί για την πρώτη βασίλισσά του - η οποία του έδωσε τον πρώτο υιό του - την Βίνιφριντ. Τα χρονικά αναφέρουν πως αυτή ήταν καθαρόαιμο Ξωτικό, κάτι που ήταν δύσκολο να αποδεχτεί κανείς καθώς το όνομά της ήταν καθαρά ανθρώπινο. Παρόλα αυτά το όνομα άρμοζε καλύτερα για την Τεμεριανή πολιτική παρά το ξωτικίστικο Γκουένφρεϊ.
Άλλοι βασιλείς και η Εξέγερση της Φάλκα[]
Ο Γκόιντεμαρ ήταν ένας από τους σημαντικότερους βασιλείς της Τεμερίας και βασίλεψε για 78 χρόνια, κάτι πολύ σπάνιο. Παντρεύτηκε την Ρεντανιανή πριγκίπισσα Ριάννον, έτσι δημιουργώντας τον πρώτο δεσμό του Οίκου του με αυτόν του Αργυρού Αετού. Τρία χρόνια μετά τον γάμο τους, η Εξέγερση της Φάλκα ξεκίνησε κατά την οποία η τότε έγκυος Ριάννον πιάστηκε αιχμάλωτη. Στην φυλακή γέννησε δίδυμα, την Φιόνα και τον Άμαβετ, και έπειτα σταδιακά τρελάθηκε. Παράλληλα, η κραταιά Φάλκα γέννησε μια κόρη, την Αντέλα, την οποία παράτησε για να πολεμήσει αφήνοντας το παιδί της στην φροντίδα της πλέον μισότρελης Ριάννον. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης ο Γκόιντεμαρ άλλαξε το έμβλημα του βασιλείου σε τρία ασημένια κρίνα πάνω σε μία μαύρη ασπίδα.
Δεν γνωρίζουμε πολλά για τον δεύτερο υιό του Γκόιντεμαρ και βασιλέα Σέντρικ. Παντρεύτηκε την Μπερενγκάρια, κόρη ενός σημαντικού Κοβιριανού αυλικού ονόματι Γκουίντο Θάισσεν, και μαζί της απέκτησε έναν υιό ονόματι Γκρίφφιν, ο οποίος έγινε αργότερα με τη σειρά του Βασιλιάς.
Ο Γκρίφφιν έμεινε γνωστός στην ιστορία λόγω των μεγάλων μεταρρυθμίσεών του, οι οποίες σκόπευαν στην αναδιοργάνωση του στρατού, της διοίκισης, της εκπαίδευσης, της βιομηχανίας, ουσιαστικά τα πάντα. Παρόλα αυτά δεν κατόρθωσε να τα πραγματώσει και κατάφερε μόνο λίγες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εκπαίδευσης. Προσπάθησε επίσης να ιδρύσει μία Τεμεριανή πόλη όμοια της Οξενφούρτης στο Τόντερας αλλά πέθανε από καρδιακό επεισόδιο. Με την γυναίκα του Κλαρίσσα, πριγκίπισσα του Τουσσώντ είχε μία κόρη, την Μπιένβενού.
Η Λύκαινα και το Κουτάβι της (Βασιλεία των Μπιένβενού και Μέντελλ)[]
Η Μπιένβενού λα Λουβ ήταν βασίλισσα της Τεμερίας. Σε πολλούς ήταν γνωστή απλώς ως 'Λα Λουβ' καθώς και ώς 'Η Λύκαινα'. Ήταν το παράδειγμα προς μίμησιν για τήν βασίλισσα Καλάνθη της Σίντρα η οποία με τη σειρά της ονομάστηκε η 'Λέαινα της Σίντρα'.
Ο Μέντελλ ήταν υιός της μητέρας του και του Ουγκώ της Ρίβια. Η Βασιλεία του ήταν ουσιαστικά ασήμαντη με την εξαίρεση της ήττας του ενάντια στους Στρατούς του Βίρφουριλ κοντά στην Χάγγη.
Ο Φόλτεστ και οι Πολέμοι με το Νίλφγκααρντ[]
Ο Φόλτεστ, όπως και ο πατέρας του, δεν ήταν ιδιαίτερα θετικά προσκείμενος ως προς τον παππού του, Ουγκώ της Ρίβια. Αμέσως μετά την άνοδό του στο θρόνο διέταξε το πορτραίτο του Ουγκώ να αφαιρεθεί από την αίθουσα του θρόνου. Είχε επίσης την τάση να 'ξεχνά' να αναφέρει τον Ουγκώ στην γενεαλογία του Οίκου του. Αφιέρωνε όμως πολύ χρόνο στο να επαινεί τον προπάππου του, Γκρίφφιν, και πολλές φορές μιλούσε με θέρμο για τη 'γιαγιά Μπιένβενού' και για την 'προγιαγιά Κλαρίσσα'. Γενικότερα έτεινε να αποφεύγει ερωτήσεις όσον αφορά την οικογένειά του.
Ο Φόλτεστ προτοστάτησε ανάμεσα στους βασιλείς των Βορείων Βασιλείων κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εκστρατειών του Νίλφγκααρντ και απεδείχθει νικητής και των πρώτων δύο. Παρόλα αυτά περίπου πέντε χρόνια μετά το πέρας του Β' Βορείου Πολέμου, ο Φόλτεστ δολοφονήθηκε στο κάστρο της οικογένειας λα Βαλέτ από τον Νιλφγκααρνιανό βασιλοκτόνο και Μαγειουργό, Λέθο του Γκάλετ. Μετά τη δολοφονία του Φόλτεστ η Τεμερία αποσυντονίστηκε, και με την έναρξη του Γ' Βορείου Πολέμου, η χώρα έγινε επιτέλους μία από της επαρχίες της Αυτοκρατορίας. Τα απομεινάρια το 2ου Στρατού μετατράπηκαν σε αντάρτικα σώματα τα οποία πολέμησαν στο μέρος των Ρεντανιανών κατά τη διάρκεια του πολέμου, και αποτέλεσαν το τελευταίο απομεινάρι της ανεξάρτητης Τεμερίας.
Γνωστοί Τεμεριανοί[]
Βασιλείς[]
|
|
|
Αριστοκρατία[]
|
|
|
Μυστικές Υπηρεσίας
|
|
|
Στρατός
|
|
|
Μἀγοι
|
|
|
Βασίλισσες και Κυρίες
|
|
|
Άλλοι
|
|
|
Επαρχίες, περιοχές και υποτέλειες[]
Φέουδα
- Βασίλειο του Μπρούζ
- COA Lower Sodden Βασίλειο του Σόντεν
- Όρη Μαχάκαμ
Δουκάτα, κομητείες και βαρωνίες
- Δουκάτο του Έλλαντερ
- COA of Duchy Maribor Δουκάτο του Μάριμπορ
- Κομητεία του Γκάρραμον
- COA of Anchor Κομητεία του Άνκορ
- Κομητεία του Νέσσβελτ
- Κομητεία Μόην
- COA of La Valettes Βαρωνία λα Βαλέτ
- COA of Velen Βαρωνία του Βέλεν
Επαρχίες
- COA of Riverdell Πονταρία
- Βασιλική Κομητεία της Βορείας Μεθορίου
- Νήσος Θάνεντ
Προσωρινές κτήσεις (κατακτήσεις Φόλτεστ)
- COA of Upper Sodden (during Nilfgaardian occupation) Άνω Σόντεν
- COA of Angren Άνγκρεν
- Ρίβερντελλ
Πόλεις, χωριά, κάστρα και φρούρια[]
Πόλεις
|
|
|
Χωριά
|
|
Ορόσημα[]
Ποταμοί
|
Όρη
Άλλα
|
Κοινωνία[]
Η Τεμεριανή κοινωνία είναι φεουδαρχική. Άν και το βασίλειο είναι μεγάλο, ο πλούτος της βασιλικής του οικογένειας είναι λίγος και θα μπορούσε κάποιος να τον συγκρίνει με αυτόν της Λύρια, ενός αρκετά μικρότερου κράτους. Το κράτος είναι διαχωρισμένο ανάμεσα σε διάφορους δούκες, πρίγκιπες, πολεμάρχους, κυβερνήτες, γέροντες, κλπ, όλους υπό την κυριαρχία του Βασιλέα (ή της Βασίλισσας).
Ο απλός λαός ζεί σε συνθήκες οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από ευχάριστες έως και άθλιες. Συνήθως αυτό εξαρτάται από τον προσωπικό πλούτο του καθενός. Η πλειοψηφία των Τεμεριανών είναι αγρότες, γεωκτήμονες, κτηνοτρόφοι και μικροαστοί.
Ένοπλες Δυνάμεις[]
Κυρίως άρθρο: Τεμεριανός Στρατός[]
Κατά τη διάρκεια των Βορείων Πολέμων, οι Στρατοί της Τεμερίας και της Ρεντανίας αποτελούσαν το κυρίως μέρος των Βορείων Δυνάμεων που πολέμησαν κατά των Νιλφγκααρντιανών. Ο στρατός της Τεμερίας αποτελείται από περίπου 25 χιλιάδες στρατιώτες συμπεριλαμβανομένων διαφόρων ταγμάτων όπως το Τάγμα του Λευκού Ρόδου (νυν Τάγμα του Πυρωμένου Ρόδου).
Ο Στρατός της Τεμερίας διοικείται από τον νυν Βασιλέα. Παρόλα αυτά η δολοφονία του Φόλτεστ έφερε την διοίκηση του στρατού στα ικανά χέρια του Αντιβασιλέα Τζων Νατάλις, ο οποίος είχε αποτελέσει αρχιστράτηγος των Βορείων Δυνάμεων στο τέλος του Β' Βορείου Πολέμου κατά του Νίλφγκααρντ, νικώντας την Αυτοκρατορία στην περιβόητη μάχη της Μπρεννα φέρνοντας έτσι το τέλος στον πόλεμο.
Με την ήττα του Τζων Νατάλις κατά τη διάρκεια του Γ' Βορείου Πολέμου ενάντια και πάλι στο Νίλφγκααρντ, ο στρατός της Τεμερίας διαλύθηκε και αποτελείται πλέον μόνο από αντάρτες.
Μετά το πέρας των γεγονότων του The Witcher 3: Wild Hunt, η Τεμερία γίνεται επαρχία της Βόρειας Αυτοκρατορίας ή του Νίλφγκααρντ. Και στις δύο περιπτώσεις οι ένοπλες δυνάμεις της αποτελούν επαρχιακές δυνάμεις της διοικούσας Αυτοκρατορίας.
Ειδικές Δυνάμεις[]
Η Τεμερία είναι πασίγνωστη για τις ειδικές δυνάμεις της. Εκτός από ένα εκτενές δίκτυο κατασκοπίας, γνωστές είναι επίσης και οι Κυανές Ρίγες, των οποίων ηγείται ο Βέρνον Ρόουτς και το Τάγμα του Πυρωμένου Ρόδου, αρχηγός του οποίου είναι πλέον ο Σίγκφριντ του Ντενέλ.
Με την πτώση της Τεμερίας οι Κυανές Ρίγες αποτελεούν το μόνο ενεργό της χέρι.
Οικονομία[]
Η Τεμερία είναι ένα από τα πιό πλούσια κράτη του Βορά. Η οικονομία της βασίζεται επι το πλείστον στην παραγωγή διαφόρων ειδών, στο εμπόριο και στην εξόρυξη διαφόρων πολύτιμων ορυκτών πόρων οι οποίοι προέρχονται από τις ορεινές περιοχές του Μαχάκαμ. Το Τεμεριανό Όρεν είναι ένα από τα πιό πολυσύχναστα νομίσματα στον κόσμο.
Βιομηχανία[]
Η Τεμερία παραμένει μια χώρα με ανεπτυγμένη γεωργία, κτηνοτροφία και βιομηχανία τροφίμων. Όντας μέρος του Βασιλείου, το Μαχάκαμ προσφέρει στην Τεμερία μέταλλα με τα οποία η χώρα παράγει όπλα υψηλής ποιότητας.
Πολιτισμός[]
Οι Τεμεριανοί είναι λίγο-πολύ ευγενικός λαός και πολύ θρήσκος. Παρόλα αυτά δεν αποδέχονται εύκολα μέλη των Γηραιών Φυλών καθώς πολλοί Τεμεριανοί τίνουν να είναι ρατσιστές. Η χώρα είναι σπίτι πολλών δυνατών μάγων και μαγισσών καθώς και πολλών πασίγνωστων ταξιδιωτών.
Θρησκεία[]
Η πιό δημοφιλής και εκτενής θρησκεία στο Βασίλειο είναι η λατρεία της θεάς Μελίτελε. Παρόλα αυτά πρόσφατα μεγάλος αριθμός ανθρώπων φαίνεται να έχει αλλαξοπιστήσει στην λατρεία του Αιωνίου Πυρός η οποία συνεχίζει να εξαπλώνεται. Επίσης στην χώρα κάποιος μπορεί εύκολα να βρεί οπαδούς του Κρηβ καθώς και του προφήτη Λεμπιόντα.