Nivellen is een personage dat voorkomt in Een kiem van waarheid, een kortverhaal gebundeld in De laatste wens.
Biografie[]
De vader en grootvader van Nivellen hadden hun fortuin vergaard als bandietenleiders. Nadat zijn vader geveld werd door een slagzwaard, kreeg Nivellen de leiding over de troep bandieten. Zijn onervaren naïviteit en enthousiasme temperden alle gevoelens van schuld.
Op een dag kwam de bende in Geliból, waar ze een tempel plunderden. Later zou blijken dat dit een heiligdom van Coram Agh Tera, de Spin met de Leeuwenkop, was. De bandieten overtuigden Nivellen om "een man te worden" en dus een priesteres te verkrachten. Voordat ze zichzelf doodde, spuugde ze in zijn gezicht en vervloekte ze hem, zeggende dat hij "een monster in menselijke huid" was en dat hij een "monster in monsterlijke huid" zou worden. Ze vermeldde ook hoe de vloek gebroken zou kunnen worden, maar Nivellen begreep enkel dat het iets te doen had met "bloed van een geliefde".
Enkele dagen later veranderde Nivellen's gedaante, hoewel zijn geest en persoonlijkheid hetzelfde bleven. Toen hij zichzelf voor de eerste keer zag, kwam er een vlaag van paniek over hem. Tijdens deze uitbarsting joeg hij zijn personeel en familie weg of doodde hij hen in zijn uitspatting. Zelfs zijn kat, Veelvraat, liep weg, hoewel ze later zou terugkomen. Het huis reflecteerde zijn gemoedstoestand, de deuren klepperend en meubilair vloog in het rond.
Voor een lange tijd sloot Nivellen zich op in zijn huis, tot hij op een dag een man in de binnentuin een bloem zag plukken van de blauwe rozenstruik van zijn tante. Nivellen eiste van de man dat hij zijn dochter een jaar lang bij hem zou laten in ruil voor de diefstal, wat zou leiden tot een reeks van jonge meisjes die steeds een jaar lang bij hem introkken in ruil voor goud en edelstenen.
Enkele van de meisjes die bij hem zouden blijven, waren:
- de dochter van een handelaar,
- Fenne,
- Primula,
- Ilka,
- Vinimira
- en Vereena, die uiteindelijk bij Nivellen zou blijven uit liefde voor hem.